Natalia i Ginel opuszczają swoją małą rumuńską wioskę nad Dunajem, aby pracować za granicą w dużym flamandzkim mieście. Pewnego wieczoru, po tym, jak zostaje zaatakowana po spotkaniu z miejscowym, Natalia prosi Ita, przyjaciela z domu, który stał się oszustem, o pomoc. Ita wykorzystuje ich frustrację przeciwko wartościom świata, który uważają za arogancki, dekadencki i historycznie winny ich nędzy jako obywateli drugiej kategorii — niewidzialnych migrantów. Rezultatem jest tragikomiczny ideologiczny napad, ujawniający jedynie całkowity brak komunikacji między Wschodem a Zachodem, między bogatymi a biednymi, między panami a niewolnikami.